Als het nodig is, kun je van richting veranderen. Als het pad dat je gaat geen voeding, geen kracht, geen veiligheid meer geeft. Dan kost het verder gaan heel veel energie. Je kunt er zelfs ziek van worden. Maar een nieuwe weg inslaan is op dit niveau iets als het laten omkeren van een mammoettanker. Daarom lijkt loslaten ook zo ondragelijk.
Dan zou je eigenlijk vleugels moeten hebben. Dan overzie je weer de waarheid achter de woorden, het blanco vel. Sommige situaties en omstandigheden zijn niet jouw keuze, maar je kunt wel kiezen hoe je erop reageert. Daar heb je de regie over. Je bent niet je emoties. Die komen voort uit je identificatie met je situatie. Maar je kunt die loslaten en een nieuw verhaal schrijven. Ten diepste ben je vrij.